Posted: 30 Mayıs 2020 Cumartesi by wildceno in
0

boka sardık moruk son bilmem kaç yılda. serhat neşesikerden en son haber alalı ikibinonbeş senesinden bugüne geçen zamanların sayılamadığı kadar çok olmuş.işte burada senin gidişinle nedense aynı takvime denk gelir buralar. ibrahim dersen artık onunda filozofluğunu siktiler afedersin. artık eski ibrahimden kalan tek şey ibrahimin içinde kendine bile söyleyemediği espri dolu hayalleri. bir daha ne kadar içinde tutar kendisinden gizlediği hayalleri bilinmez. sen olmuşsun ikinci baba olmayı bekleyen birinci baba. ama sen bu olmalıymışsın da bunca zaman rolden hesap takılmışsın hayatta yada hayatta mutlu rolü yapmaktan alışa gelmişsin de yeni bir rol bulmuşsun kendine de iyi yapıyorsun yenisini. ben de moruk plazan hayatalarda fuckılıbilitemi yükseltiyorum gün doldururcasına günü belirsiz zamanı yok mekanı buralar dünya direksiz kubbenin altında. hakkını vermek lazım moruk güzel sikiyorlar bizi sesimiz bile çıkmıyor artık, efkarımız bile yükselmiyor tıpkı yükselmeyen promillerimiz gibi. ne yediğimiz dayak ne içtiğimiz şarap tesiri yok bu modern adlı kamuflesi yüksek bir o kadar da yavşaklığı almış gitmiş felek elinde. haylide alıştık, vucut belki müptezel oldu bu duruma lakin eski tadı yok artık ne yalan söylim. tad dediysek lezzetli değil o acımsı buruk his bile doğmaz olmuş, dilimizi kesip o tadı da engellemişler bizden. işte sorarsan kesik dilimiz nolmuş diye vahlanamadık bu duruma da. ne yalan söylim moruk şuanda sanma bende dertler yerle yeksan oldu da buralarda takılıyorum, işin aslı taşeron gün sonu raporu atacak da ben de onu müdüre göndereceğim. işte bir de buna efkarlanıyorum önce ben de eski ben değilim diye, sonra mailleri güncelliyorum elimde olmadan. neyse moruk bozulmasın diye buz dolabına konulan ama bir türlü rakı sofrası kurulacak gün gelmediğinden haydariye doğranamadığı için aylar sonra bozulmuş lan bu diye atılan salatalık gibiyiz her birimiz.